νηιδία

νηϊδία και ιων. τ. νηϊδίη, ἡ (Α)

έλλειψη γνώσης, άγνοια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νῆϊς, -ιδος (Ι) «αυτή που δεν γνωρίζει» + κατάλ. -ία].